Wereldreis met de fiets - Bulgarije eerste bonusland
Ben en Linda maken een groene en sociale wereldreis met de fiets. De komende 7 jaar fietsen ze meer dan 100.000 km! Ze promoten zo het eco reizen en inspireren mensen om socialer en duurzamer te leven.
Eind vorig jaar waren we na ruim 6.000 km in Griekenland aangekomen. We wilden van daaruit doorfietsen naar het oosten. Covid heeft ons doen besluiten om eerst een rondje Noordkaap te doen. Dat stond al op de planning, maar dan aan het einde van onze wereldreis van 7 jaar. De planning is omgegooid. Vanuit Griekenland komen we daardoor ook door Bulgarije en Roemenië. Wat is typisch Bulgaars? We geven enkele tips over bezienswaardigheden en we beschrijven onze bijdrage aan mens en natuur. Laten we teruggaan naar het moment dat we Bulgarije binnenkwamen.
De aanhouder wint
Eind februari fietsen we naar de grenspost Ormenio-Haskovo tussen Griekenland en Bulgarije vlakbij de Turkse grens. Zowel de Griekse als de Bulgaarse grenspolitie doet in eerste instantie heel moeilijk. De grens is gesloten en ze laten geen toeristen door. Na lang aanhouden en vooral volhouden kunnen we de agenten overtuigen dat we geen toeristen zijn. We werken voor Stichting XPLORid en zijn op weg naar Wildlife Rehabilitation and Breeding Center Green Balkans in Stara Zagora. We mogen de grens over.... Een hele opluchting: een andere grenspost ligt ver weg. Daar kunnen we niet binnen 72 uur zijn, de geldigheidsduur van onze PCR-Covid test. We merken meteen dat we in een ander land zijn. De karretjes met ezels en paarden zijn aandoenlijk. Veel huizen zijn in slechte staat en het ziet er armoedig uit.
Homestay
Covid heeft niet alleen onze route veranderd. Ook moeten we nu noodgedwongen meer gebruik maken van hostels, hotels en airbnb’s. Vóór de pandemie klopten we in de namiddag bij mensen thuis aan om te vragen of we onze tent in de tuin mogen opzetten of in een schuur mogen slapen. Om besmettingen te voorkomen en ons aan de restricties te houden, zien we daar nu van af.
In Bulgarije moet je vooruit plannen om een slaapplaats te vinden. Alleen in de grote steden zijn er accommodaties. We ondervinden dit in het kleine dorpje Anton. De enige airbnb is volledig volgeboekt met permanente gasten. Gelukkig zegt de buurman dat we in zijn huis welkom zijn. Nood breekt wet en we zijn maar al te blij dat we een onderkomen hebben. Nikoleta en Ivaylo bieden ons een lekkere warme douche aan en ze nodigen ons uit voor het familiediner. Als we de volgende dag vertrekken, krijgen we ieder een paar Bulgaarse wollen sokken. Deze heeft oma gebreid. Én een fles rakia voor onderweg. Deze kan natuurlijk niet ontbreken!
De rotsen van Vratsa en Belogradchik
Vratsa is indrukwekkend: geen wonder dat veel bergbeklimmers deze plek bezoeken. In Belogradchik zien we enorme rotsformaties van zand- en kalksteen in een gebied met een oppervlakte van ongeveer 90 km2. De rotsen variëren in kleur van rood tot geel; sommige rotsen reiken maar liefst tot 200 m hoog.
Rotsformaties Belogradchik
